Kodeks przedstawia zasady etyczne wykonywania zawodu logopedy w Polsce.
Podstawowym zadaniem logopedy jest profesjonalne prowadzenie profilaktyki, diagnozy i terapii logopedycznej, systematyczne pogłębianie wiedzy oraz szerzenie wiedzy logopedycznej w społeczeństwie.
Logopeda prezentuje wysoki poziom etyczny i zawodowy, tak pod kątem dobra pacjenta, jak i reputacji zawodowej.
W postępowaniu wykazuje się taktem, delikatnością i kulturą osobistą.

1. Wskazania ogólne.
1.1. Logopeda zobowiązuje się do używania poprawnej polszczyzny w mowie i w piśmie.
1.2. Logopeda powinien podnosić swoje kwalifikacje i doskonalić się zawodowo tak, aby móc oferować pacjentom usługi logopedyczne na najwyższym poziomie.
1.3. Logopeda powinien rzetelnie informować pacjentów o skuteczności stosowanych metod diagnozy i terapii.
1.4. Logopeda winien stosować wyłącznie metody diagnozy i terapii naukowo uzasadnione.

2. Działalność zawodowa
2.1. Logopeda dba o autorytet zawodu i respektuje standardy jego wykonywania.
2.2. Logopeda może oferować swoje usługi i zabiegać o pacjentów stosownie do posiadanych kwalifikacjii umiejętności. Ma pamiętać o tym, że jego postawa zawodowa winna być godna naśladowania.Wszystkie ogłoszenia w informatorach lub ulotkach powinny być wyważone w swojejformie. Powinny zawierać imię i nazwisko, tytuł zawodowy, dni i godziny przyjmowaniapacjentów, numer telefonu, adres e-mail a także zakres oferowanych usług.
2.3. Logopeda nie powinien uzależniać prowadzenia terapii od możliwości uzyskania awansu
zawodowego lub korzyści finansowych.
2.4. Logopeda nie powinien,z zamiarem uzyskania korzyści osobistych, kierować pacjentów do gabinetów prywatnych,jak też do innych specjalistów.
2.5. Logopeda zaangażowany w promocję i opracowywanie pomocy logopedycznych, książek i innychmateriałów do diagnozy i terapii zaburzeń komunikacji językowej zobowiązany jest do ich obiektywnej prezentacji i poinformowania o konflikcie interesów.
2.6. Logopeda pracujący w państwowych lub prywatnych instytucjach nie powinien akceptować zasadlub wytycznych, które kolidują z jego zawodową niezależnością lub ją ograniczają; powinienwspierać kolegów w obronie ich zawodowej niezależności.
2.7. Wykwalifikowany logopeda powinien wspierać w miarę możliwości kształcenie i praktykę zawodową studentówlogopedii.
2.8. Logopedzie nie wolno współpracować z osobami prowadzącymi terapię nielegalnie lub w sposób sprzeczny z wiedzą udowodnioną naukowo.

3. Odpowiedzialność w stosunku do pacjenta.
3.1. Podstawowym zadaniem logopedy w stosunku do pacjentów jest profesjonalna diagnozaoraz prowadzenie terapii adekwatnej do danego zaburzenia.
3.2. Logopedzie nie wolno dyskryminować w swoich placówkach pacjentów ze względu na ich statusspołeczny, rasę, religię, płeć i inne.
3.3. Logopeda dba o nawiązanie dobrego kontaktu z pacjentami podczas trwania terapii.
3.4. Logopeda dokonuje analizy efektywności prowadzonej terapii i powinien zdawać sobie sprawęz ewentualnego braku postępów terapii u pacjenta.
3.5. Ewentualne opłaty za usługi logopedyczne powinny być uzgodnione z pacjentem przed rozpoczęciemterapii.
3.6. Logopeda zobowiązany jest do zachowywania tajemnicy zawodowej zgodnie z ustawą o ochroniedanych osobowych.
3.7. Jeżeli logopeda dzieli się informacjami o pacjencie z innymi specjalistami, powinien upewnić się,iż te informacje są przekazane w ścisłym zaufaniu.
3.8. Współpracując z innymi specjalistami lub korzystając z ich konsultacji logopeda udostępnia informacje o pacjencie tylko w takim stopniu w jakim jest to potrzebne.
3.9. Wnikanie w intymne i osobiste sprawy pacjenta dopuszczalne jest jedynie w takim zakresie jaki wynika z celów pomocy logopedycznej.

4. Odpowiedzialność w stosunku do innych logopedów.
4.1. Relacje między logopedami opierają się na wzajemnym szacunku i koleżeństwie wynikającym ze wspólnoty wartości i celów, świadomości rangi społecznej wykonywanego zawodu oraz przyjętej na siebie odpowiedzialności zawodowej.
4.2. Logopeda nie dyskredytuje innych logopedów. Nie szkodzi osobiście im i ich zawodowej pozycji.
4.3. Logopeda nie jest obojętny na odstępstwa od etyki zawodowej ze strony innych logopedów. Stwierdzając nieetyczne postępowanie kolegi w sprawach zawodowych lub dowiadując się o takim zachowaniu, logopeda stara się przekonać go o niewłaściwości jego czynów, korzystając gdy trzeba z pomocy innych kolegów. Jeśli taka interwencja okazuje się nieskuteczna logopeda zgłasza sprawę do Zarządu Głównego PTL lub PZL, który określa dalszy sposób jej załatwienia.
4.4. Pacjent może być przeniesiony na terapię do innego logopedy po konsultacji obydwu logopedówi za zgodą samego pacjenta. W przypadku, gdy terapia prowadzona jest przez więcej niż jednegologopedę, sprawa powinna być wyjaśniona przez samych zainteresowanych.
4.3. Logopeda dąży stale do wzrostu wiedzy w zakresie swojej specjalności i dzieli się wynikamiswoich naukowych dociekań.

5. Etyczne wskazania dla nauki.
5.1. Pacjent lub jego opiekun musi wyrazić zgodę na badania naukowe i wykorzystanieich wyników.
5.2. Badania nie mogą naruszać godności pacjenta.
5.2. Logopeda dba o rzetelność publikowanych informacji dotyczących zaburzeń mowy.
5.4. W edukacji logopedów należy odwoływać się tylko do wiedzy udowodnionej naukowo.