PROCEDURA RECENZOWANIA

Etapy recenzowania artykułów nadesłanych do czasopisma „Logopedia”

Artykuł nadesłany do Redakcji jest przekazywany do wstępnej recenzji wewnętrznej, a następnie do dwóch niezależnych recenzentów zewnętrznych. Współczynnik odrzuceń nadesłanych artykułów wynosi około 25%.

  1. Recenzenci wypełniają formularz recenzencki, który obejmuje merytoryczną ocenę artykułu (problemy badawcze i ich oryginalność, ocena stosowanych metod badawczych i prawidłowość doboru literatury) oraz formalną ocenę tekstu pod względem poprawności językowej, edycyjnej i jasności przekazu. Jednolity dokument (formularz recenzencki), dostępny na stronie internetowej „Logopedii”, pozwala na obiektywizację recenzji i ustandaryzowanie ocen.

  2. Poza oceną według kryteriów obligatoryjnych, ujętych w formularzu recenzji, recenzent może przedstawić dodatkowe uwagi w formularzu recenzji lub komentarzach do artykułu. Wypełniony formularz wraz z ewentualnymi dodatkowymi uwagami, po usunięciu danych osobowych recenzenta (zachowanie anonimowości), jest udostępniony autorowi/autorom tekstu. Recenzji i uwag recenzentów nie udostępnia się publicznie.

  3. Recenzenci, jeśli podejrzewają plagiat, powinni wskazać publikacje, które nie zostały zacytowane w artykule, chociaż wykorzystano pochodzące z nich treści lub koncepcje. Każda wzmianka dotycząca poprzednich badań powinna być opatrzona odnośnikiem do źródła. Redaktor naczelny powinien być powiadomiony o dużym podobieństwie recenzowanego materiału do innych publikacji znanych recenzentowi a niewymienionych w tekście.

  4. Recenzja ma formę pisemną i kończy się jednoznacznym wnioskiem o dopuszczeniu artykułu do publikacji lub jego odrzuceniu. Recenzję przedstawia się na formularzu redakcyjnym. Recenzje negatywne muszą zawierać uzasadnienie opinii o odrzuceniu tekstu. W przypadku szczegółowych uwag dopuszczalne jest nanoszenie ich w komentarzach do manuskryptu. W takich przypadkach zobowiązuje się recenzentów do usunięcia metadanych, które mogą wskazywać na ich autorstwo.

  5. Recenzje są poufne. Ich twórcy nie powinni ujawniać ich treści innym osobom. Jedynymi osobami upoważnionymi do poznania ich treści są: redaktor naczelny, sekretarz, członkowie kolegium redakcyjnego. Wymienione osoby są zobowiązane do poufności. Zakazane jest wykorzystywanie przez nie informacji, koncepcji lub danych uzyskanych z recenzowanego tomu.